لوگو، آرم یا نشان سایت اورداپ دات کام

• admin

در یکی از روزهای گرم ماه ژوئن سال 1895 میلادی در نزدیکی محل وقوع جنگ (سولفرینو) هزاران هزار کشته و زخمی در این طرف و ان طرف میدان جنگ افتاده ودند ، چند نفر جراح به سرعت دست به کار نجات مجروحین بودند ، ولی متأسفانه آن قدر تعداد زخمی هازیاد بود که بسیاری از آنها قبل از اینکه کسی به دادشان برسد ، یکی بعد از دیگری جانمی سپردند . در این حین یک سوئیسی جوان به نام ( هنری دنانت ) که از محل این جنگ خونین سفر می کرد از دیدن این منظره خونینی و صدای آه و ناله مجروحین به شدت متأثرگردیده و بی درنگ دست به کار کمک شد . ولی تعداد زخمی ها زیادتر از آن بود که هنری دنانت واقعاً کاری از دستش ساخته باشد . در این موقع این مسافر جوان فکری به خاطرش رسیده و شروع کرد به جمع کردن زنان داوطلب از دهکده ای که در آن نزدیکی قرار داشت . این گروه از زنان ودختران خیرخواه ، با راهنمایی هنری دنانت فوراً دست به کار شدند و به پرستاری از مجروحین پرداختند . بعد از ان هنری دنانت ، خلاصه هایی از مشاهدات خود را از وضع رقت انگیز مجرئوحین جنگی به صورت گزارشی نوشته و در ان شرح داد که شاهد چه وضع و مناظر دلخراشی بوده است . به عقیده او ، اگر یک سازمان بهوجود می آمد که بدون توجه به فرق گذاشتن بین ملیت هر کس ، داوطلبانه به نجات مجروحین هر جنگی می شتافت ، مسلماً در این قبیل وقایع تعداد تلفات به حداقل می رسید . بدین ترتیب بود که به خاطر سپاسگذاری از توجه و همنوع دوستی هنری دنانت معاهده ( صلیب سرخ ) مورد قبول چهارده کشور شرکت کننده در کنفرانس بین المللی در ژئو به سال 1864 میلادی گردید و مجدداً در سال 1906 تجدید نظر او اصلاح شد.

آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم (قدر چیزی را ندانستن)