كمك به قدر معرفت

روزی امام حسین علیه السلام در گوشه ای از مسجد پیامبر صلی اللّه علیه و آله نشسته بود. مردی عرب نزد او آمد و گفت: یابن رسول اللّه من باید یك دیه كامل بپردازم و توان ادای آن را ندارم.

نزد خودم می روم و از كریمترین مردم درخواست می كنم و كسی را كریمتر از اهلبیت رسول خدا صلی اللّه علیه و آله نمی شناسم. امام حسین علیه السلام فرمود: ای برادر عرب من سه سوال می كنم اگر یكی از آنها راجواب دادی یك سوم بدهی تو را می پردازم و اگر دو مساءله را پاسخ دادی دوثلث آن را ادا می كنم و اگر هر سه سوال را جواب دادی تمام بدهی تو را می پردازم.

مردعرب گفت : یابن رسول اللّه آیامانند شما از مانند من (كه عربی جاهل و بی سواد هستم) سوال می كند؟ شما كه اهل علم و شرف و بزرگی هستید؟

امام حسین علیه السلام فرمود: بله شنیدم كه جدم رسول اللّه خدا صلی اللّه علیه و آله فرمود: (المعروف بقدر المعروفه)به اندازه معرفت احسان شود.

مرد عرب گفت : هر چه می خواهید سوال كنید اگر دانستم جواب می دهی و اگر ندانستم از شما می آموزم . و لاقوه الاباللّه امام علیه السلام پرسید: (ای الاعمال افضل) كدام اعمال بهترند؟

جواب داد الایمان باللّه ایمان به خدا حضرت پرسید: ( فما النجاه من المهلكه) راه نجات از مهلكه كدام است ؟ پاسخ داد: الثقه باللّه اعتماد و توكل بر خداوند.

امام علیه السلام سوال كرد: (فمایزین الرجل) (چه چیزی به مرد زینت می بخشد؟) مرد عزب جواب داد: (علم معه حلم) توكل توام با بردباری.

حضرت فرمود: اگر علم وحلم نداشت چه چیزی او را زینت می دهد؟ مرد عرب: ( فقر معه مروه) مال همراه بامروت.

امام علیه السلام: اگر از فقر و صبر هم بر خوردار نبود چه ؟ مرد عربصاعقه تنزل من السماء و تحرفه فانه اهل لذلك) صاعقه ای از آسمان پائین آید واو را آتش زند كه مستحق چنین عذابی است.

امام علیه السلام خندید و كیسه ای را كه در آن هزار دینار زر سرخ بود به او داد و انگشتری را كه دویست درهم ارزش داشت به او بخشید و ف