تب خونریزی دهنده کریمه کنگو.

تب خونریزی دهنده کنگو کریمه (Crimean-Congo hemorrhagic fever) از حیوان به انسان و از حیوان به حیوان سرایت می کند.

این بیماری در سال ۱۹۴۴ در کریمه شناخته شد. این بیماری در آفریقا، اروپا و آسیا بومی شده است.

در طی سال ۲۰۰۱؛ این بیماری در کوزوو، آلبانی، ایران، پاکستان و آفریقای جنوبی دیده شده است.

این بیماری یک بیماری خطرناک و کشنده است.

علت بیماری

عامل این بیماری یک ویروس است. این ویروس ممکن است طیف وسیعی از حیوانات اهلی و وحشی را آلوده کند. بسیاری از پرندگان به عفونت مقاوم هستند، اما شترمرغ نسبت به این ویروس حساس است.

توسط گزش کنه های آلوده، حیوانات به تب کنگو کریمه مبتلا می شوند.

مهمترین منبع این ویروس، کنه آلوده در بدن مهره داران می باشد.

حیوانات نشخوار کننده از قبیل: گاو، گوسفند و بز بعد از آلوده شدن، به مدت یک هفته این ویروس را در بدنشان دارند.



افراد در معرض خطر

افراد درگیر با صنعت دام مانند: دامداران، کشاورزان، کارگران کشتارگاه، شکارچیان و دامپزشکان.

کارکنان بخش بهداشت و درمان در مناطقی که این بیماری وجود دارد.



طول دوره بیماری

مدت بیماری به نوع ویروس بستگی دارد.

اگر از طریق نیش زدن کنه آلوده، مبتلا شده باشید، دوره نهفتگی (کمون) این بیماری ۱ تا ۳ روز است و گاهی تا ۹ روز هم دیده شده است.

اگر از طریق تماس با خون و یا گوشت آلوده حیوان، به این بیماری مبتلا شده باشید، دوره نهفتگی (کمون) آن ۵ تا ۶ روز و حداکثر ۱۳ روز خواهد بود.
علائم

شروع علائم ناگهانی است و همراه با تب بالا، درد عضلات، سرگیجه، درد و سفتی گردن، کمردرد، سردرد، حساسیت به نور (ترس از نور)، عرق گرم و لرز می باشد.

ممکن است در اوایل تهوع، استفراغ و گلودرد همراه با اسهال و دل درد داشته باشید.

در چند روز بعد؛ نوسانات خلقی، گیجی و پرخاشگری ظهور می کند.

بعد از ۲ تا ۴ روز، بیمار احساس خواب آلودگی، افسردگی و رخوت و درد و بزرگی شکم می کند.