بنال ای دل بنال(حضرت عباس)

بنال ای دل بنال حسینم سر ندارد/بنال ای دل بنال حسین بی سرم اکبر ندارد

بنال ای دل بنال حسینم سر ندارد/بنال ای دل بنال حسین بی سرم اکبر ندارد

بنال ای دل بنال حسینم سر ندارد/حسین بی سرم عباس ندارد

بنال ای دل بنال عباس هم سر ندارد مث برادرش حسین است اما یک فرقی دارد عباس دست هم ندارد میدانی چرا عباس دست ندارد؟ نمیدانی؟!!!!!
دلم بهت گفتم بالا حسین اصغر ندارد ولی حسین یه اصغر داشت این اصغر سرباز لشکر اسلام بود 6 ماهه بود شیر خوار بود ولی سرباز اسلام بود چون در راه اسلام شهید شده

بعد از این ک راه های اب ها بسته شده بود این اصغر بد جوری تشنش شده بود داشت با ناخن های کوچکش سینه مادرش رباب را خراش میزد گریه میکرد نه در گهواره میخابید نه در بغل مادرش مادرش هم دو روز بود اب ننوشیده بود قطعا چون اب ننوشیده بود شیر هم نداشت به این سرباز شش ماهه ما بدهد اصغر چند تا خاهر کوچک داشت یکی از خاهر هایش به رسم خاهر بودن وارد خیمه عباس شد عباسی که به سقا بودن شهرت یافته بود فرمود عمو اصغر از شدت تشنگی دارد سینه مادر را خراش میدهد مگر تو سقا نیستی؟مگر وقتی ما تشنه بودیم تو بهمون اب نمیدادی عمو عباس؟ عباس با شنیدن این حرفا ناراحت شد به سوی نهر فرات روانه شد کف دو دست را پر از اب کرد خاست ک بنوشد به یاد اصغر و دیگر بچه ها کاروان افتاد با خود گفت انها تشنه باشند و من سیر اب؟ بگذار ال بچه ها سیراب شوند اب نخورد مشک را پر از اب کرد و سوار بر اسب رو به خیمه ها حرکت کرد در راه یک تیر سه پر توسط حرمله به بندش برخورد کرد بعد از این تیر تیر های زیادی به طرف عباس روانه شد عباس خود را بر روی مشک انداخت که تا حداقل اب به بچه ها برسد از شانس بد یک تیر هم به مشک برخورد کرد عباس نام اور از اسب افتاد دلم اینجا بود ک دست های عباس قطع شد عباس بر روی صورت خود روی خاک های صحرای کربلا میخیزید ک صورتش زخمی شده بود دیگر دید ن در مشک اب مانده ن توانی برای رسیدن به خیمه ها دارد رو به سوی خیمه ها گرفت و حسین را صدا زد حسین زود ب دادم برس حسین زود به دادم برس
دلم انجا بود عباس دست های خود را از دست داد