قند پهلو اورداپ

مسابقه ای که در اواخر فروردین 95با همت
دوستان در اورداپ اغاز شد به اسم قند
پهلو شعر زیبایی بو خواستم یادگاری
بمونه

............................................. پسا قنـــدپهلــو ..............................................
مثل موضوع شماره 1 واسه این موضوع هم شعری براتون سرودم که امیدوارم لذت ببرید ازش
موضوع مسابقه شماره2: چت کردن و فضای مجازی( تو شعر و یا جمله ها حتما کلمه اورداپ باید باشه).. هرجا که لازم بود ترجمع روان رو زیر همون بیت گذاشتم که خوندنش براتون راحت شه.
مجازیّون
همه، دل کنده از دنیای بیرون // فراری از غم و بلوای بیرون
به هر سنّی گریزان از حقیقت // رها گشتن به سمت پاتوق و چت
یکی از صبح نشسته پای لپ تاپ // دیازپام* نزده گشتِ غشِ خوااب
(اونقدر بیداری کشیده پای لپ تاپ که قرص خواب نخورده اسیر خواب شده- دیازپام: قرص خواب)
که شاید یار جذّابی بیاید // دلِ این خفته را از دم رُباید
یکی پول تو جیبیش داده فنا که // بگیره یک دو گیگ حجم اضافه
که سریال کره ای دان* کنه باااز // دوباره شب شبه بیداری، آغااااز
(شب ها بیدار بمونه تا سریال های دانلود شده ی چند ده قسمتی رو یجا ببینه- دان: دانلود)
یکی از همسرش بس دوور مانده // درون نت، شده به زووور مانده
که شاید اندکی حالش عوض شه // ز دعواهای خانه بیخبر شه
یکی از درس و مشقش میزنه که // بیاد و بندازه هرکی رو تیکه
یکی از دست بابا و برادر // اومده نت شده بر همه خواهر
یه آجی میشنوه صدتا کنارش // که تو عمرش صدا نزد داداشش
یکی هم عشقشو ازش گرفتن // میادش محض نِسیانش* گرفتن
(میاد تو نت که عشق از دست دادشو فراموش کنه- نسیان: فراموشی)
بخوام از نت بگم مطلب درازه // مثال نت، مثال مرغ و غازه
(اینکه میگن مرغ همسایه غازه، یعنی هرچی همسایه داره نسبت به داشته ما برامون بزرگنمایی داره، حالا مجازی هم همون غاز هستش نسبت به حقیقیِ مرغ)
خلاصه از مجازیّون یه تعداد // مسیرشون به اورداپ ناگه افتاد
هواش از روم معمولی خنک تر // فضاش از بقیه شاید که بهتر
بسی پستای جور واجور براهه // کامنتای ستاره واسه ماهه
(کامنت رو ستاره فرض کردم و پست رو ماه، که کامنت ها مثل ستاره ماه رو دور کردن)
میدونم خیلیشون کپّی میارن // ولی خوب ظاهرا حرفایی دارن
یکی هم اومده حاشیه سازه // فضا رو قند و پهلویی میسازه
(اشاره به کاربر متاهل در حاشیه که گیر داده به اجرای مسابقه قندپهلو)
مجازی اونقَدَر خاطره سازه // بخوام بازم بگم این راه بازه
میدونم تویی که شعرو میخونی // برات جذّابه که بازم بدونی
ولی وقت مهندس رو به ختمه // بگیر پندی ازین بیت تتمّه
(از بیت آخر شعر پند بگیر)
مجازی از حقیقیّت سوا کن // برای عمر خود سودی بپا کن
(نه اینکه مجازی نیای، نه، خواه نا خواه درگیرشی. ولی خوب سعی کن یه حد و مرزی قائل شی و به فکر آینده هم باشی)
به کسی بر نخوره اولین مخاطب این شعر خودمم..