زندگی به سبڪ شهـدا

فـــــرار سربازیش را باید داخل خانه
جنـاب سرهنگـ مےگذراند. آن هم زمـان شاه
... وقتی وارد خانه شد و چشمش به زنِ نیمه
عـریانِ سرهنگــ افتاد، بدون معطلے پا
به فــــــرار گذاشت و خودش را برای
جریمه ای که انتظارش را می کشید ،آماده
میکرد. جریمـه اش تمیز کردن تمام
دستشویی های پادگان بود

هیجده دستشویی که در هر نوبـت ،
چهار نفر مامور نظافتشان بودند! هفت روز از این جریمه سنگـین میگذشت که سرهنگ برای بازرسے آمدو گفت: ‌‌‌«بچه دهاتے ! سر عقل اومدی؟»
عبد الحســـــین که نمیخواست دست از اعتقادش بکشد گفت: این هیجده توالت که سهله،اگه سطل بدی دستم و بگے همه ی این کثافت ها رو خالے کن توی بشکه ،بعد ببر بریز توی بیابون و تا آخر
سربازی هم کارت همین باشه، با کمـــــال میل قبول میکنم ،ولےدیگه توی اون خونه پـا نمیذارم .
بیست روزی این تنبیه ادامه داشتـــــ اما وقتے دیدند حریف اعتقاداتش نمیشوند ،کوتاه آمدند و فرستادنش گروهان خدمات.
شهـید عبد الحسـین برونسی
کتاب خاکهـــای نرم کوشڪ /ص16_20
امـام علی(ع):
ریشه مـردانگی حیا و میوه اش پـاکدامنے است.
غرر الحکم /ص238