مولانا
جلال الدین محمد بلخی معروف به مولانا، مولوی و رومی (۶ نوامبر ۱۲۰۷ ، بلخ یا وخش – ۲۳ دسامبر ۱۲۷۳ ، قونیه) از مشهورترین شاعران ایرانی پارسیگوی است. نام کامل وی «محمد ابن محمد ابن حسین حسینی خطیبی بکری بلخی» بوده و در دوران حیات به القاب «جلالالدین»، «خداوندگار» و «مولانا خداوندگار» نامیده میشدهاست. در قرنهای بعد (ظاهراً از قرن نهم ) القاب «مولوی»، «مولانا»، «مولوی رومی» و «ملای رومی» برای وی به کار رفتهاست و از برخی از اشعارش تخلص او را «خاموش» و «خَموش» و «خامُش» دانستهاند. زبان مادری وی
هیچ موجودی مانند انسان قادر به تکلم نیست . اما بسیاری از حیوانات می توانند به زبان خود با هم حرف بزنند.
حیوانات به خصوص میمون ها ، اصوات مختلفی که هر یک دارای مفهوم خاصی می باشد از حنجره خود خارج می سازند. به طور کلی تمام اصوات حیوانات ، نشانه احساسات آنها می باشد . حیوانات اجتماعی مانند مورچه و زنبور اگز نمی توانستند به نحوی با هم صحبت کنند، امکاننداشت به صورت اجتماع به سر ببرند. این حشرات دارای شاخک هایی هستند که به وسیله آن ها یکدیگر را لمس کرده و منظور خود را به هم می فهمانند.
حاجی ، حاجی را در مکه میبیند ( وعده ای تو خالی و نویدی بسیار طولانی می باشد)
کتاب \\\\"عناصر نشانه شناسی\\\\" تالیف کیست؟
پاسخ صحیح را به صورت شماره سوال:پاسخ صحیح به شماره 5000 2853 080 909 پیامک کنید. مثال: از چپ به راست بخوانید 23879:1 |
در صورت ویژه بودن امتیاز آن به شما اضافه خواهد شد.