صنایع دستی و سوغات کنارک

سوغات کنارک:

1. بتو ماش: نوعی غذای محلی که از ترکیب برنج و ماش می باشد. برای تهیه ابتدا ماش را سرخ کرده و با آسیاب دستی آسیاب کرده و ماش، برنج و آب را مخلوط نموده و در دوری می گذارند.

2- شودوده: نوعی غذای محلی است که از سرخ کردن خرما با روغن که گاهی به آن کنجد و بادام اضافه می شود تهیه می گردد.

3- ماشینگ: نوعی سوپ ماش که با نان خورده می شود.

4- کیش: مغز درخت خرمای جوان که شیرین و سفیدرنگ است.

5- دلگ: برنج کوبیده شده که با آب به صورت شل تهیه می شود.

6- ناروش: خورشت که اغلب با خورشت ماهی (کو گئرت) و خورشت مرغ مصرف می شود.

7- بریانی: مانند استامبولی است و طبخ آن با مرغ و ماهی است و به همراه ادویه فراوان و تند مصرف می کنند.

8- انباغ: مرغ را ریش ریش کرده و به همراه شنبلیله کاملا سرخ می کنند.

9- شیلانچ: کشک را در هاون می کوبند و با آب و کمی روغن داغ می کنند.

10- تباهگ: گوسفند را در زمستان پس از ذبح و درآوردن پوست در هوای آزاد به ریسمانی می آویزند تا خشک شود و به آن کمی آب انار و نمک می زنند. این گوسفند خشک شده را در طول زمستان تکه تکه کرده و می خورند و گاه نیز همراه آن برنج مصرف می کنند.

انواع نان ها

1- حمیر: مانند نان تافتون است.

2- تی موش: نان نازکی است نازک تر از لواش که آن را "فطیر" هم می گویند چون با خمیر بی مایه درست می شود.

3- نان تنوری روغنی: حلکاری

4- نان ذرت: سوهر=ذرت قرمز

5- نان کماچ یا ریگی

6- نان روغنی رو تابه (دک)
--------------------------------------------------------------------------------------------------
صنایع دستی کنارک:

سوزن دوزی یا بلوچی وزی:

نوعی گلدوزی است با سوزن و دست روی پارچه؛ لباس زن بلوچ جامه خویش را سر دست ها تا روی شانه، دور یقه، مچ پا و دامن پیراهن سوزن دوزی می کند. نقوش عمدتا به صورت اشکال هندسی و معمولا رنگ های روشن و گرم مانند نارنجی و قرمز به عنوان رنگ های اصلی و رنگ های دیگر مثل سبز، سفید، سیاه و قهوه ای به عنوان رنگ های فرعی انتخاب می شود.


صدف کاری:

از صدف های دریا برای ساخت مجسمه های کوچک و تزئین در قاب و آینه استفاده می شود.

طلاسازی:

در برگیرنده نقش و طرح های بومی و ریزه کاری های فراوان است و تا حدودی تحت تاثیر شبه قاره هند می باشد.