جاذبه های گردشگی کامیاران

،روستای پالنگان در شهرستان كامیاران در اكثر فصول سال به عنوان نقطه ای گردشگری از سوی مسافرین و مردم بومی منطقه مورد توجه است و در ایام تعطیلات نوروزی نیز مورد استقبال مسافرین نوروزی قرار می گیرد.

شرایط آب و هوایی منطقه همراه با قدمت روستاهای استان موجب جذابیت بیشتر روستاها شده است كه معرفی آن به گردشگران، امری لازم و ضروری است .

روستای پالنگان در دهستان ژاورود، در غرب كامیاران در دره تنگی ور استان كردستان قرار گرفته كه البته برای وجه تسمیه نامش دو معنی قائلند كه در معنی اول پالنگان در ابتدا پلنگان بوده به معنی زیستگاه پلنگ و دیگر آن كه 'پال' در زبان كردی و محلی به معنی تكیه دادن است و به دلیل شیب زیادی كه محل قرارگیری این روستا دارد به پالنگان معروف شده است.

روستای پالنگان در شیب بسیار تندی قرار گرفته و به همین دلیل بر اساس سبك معماری، بسیاری از روستاهای استان، پشت بام خانه جلویی به عنوان حیاط خانه پشتی مورد استفاده قرار می گیرد و البته خانه‌ های اینجا به طور كلی با مصالح بومی، بویژه سنگ و گل بنا نهاده شده اند و این رسمی است كه از كهن تا به امروز نسل به نسل دانش آن منتقل شده و تمام خانه‌های این روستا به طریق سنگ‌چین ساخته شده ‌اند.

در روستای پالنگان قامت سخت و مقاوم كوه را با متانت تراش می ‌دهند و در فضای ایجاد شده، سنگ‌های كنده شده به صورت خشك چین و البته در موارد كمی با استفاده از گل توسط استادان چیره ‌دست روی هم بنا می ‌شوند و نتیجه كار خانه ‌ای می ‌شود آرام و چشم نواز، به رنگ كوه كه تنها كمی تغییر فرم داده و سپس سقف خانه ها را به وسیله تخته و پس از آن گل می سازند و این رسم همچنان در حال حاضر نیز توسط مردم این روستا دنبال و پیگیری می شود.

در ۸۰۰ متری روستا و در كنار چشمه‌ های پر آب، قلعه پالنگان دیده می ‌شود كه به گفته كارشناسان بسیار قدیمی است و سابقه آن به سال های بسیار دور گذشته بر می گردد و به همین دلیل است كه تاریخ روستای پالنگان نیز به سال های دور استفاده از این قلعه بر می گردد.

بدون شك و با توجه به شرایط محیط اطراف و به دلیل موقعیت استراتژیكی این قلعه، در قرن های پیش، یكی از قلعه‌ های مهم و غیرقابل دسترس بوده است كه البته در سال ۱۰۴۶ هـجری قمری به دستور 'شاه‌صفی' قلعه پلنگان به دلیل سختی مكان و صعب‌ العبور بودن آن خراب و ویران می‌شود.

روستای پالنگان كه از توابع شهرستان كامیاران در استان كردستان است حدود هزار نفر و شاید هم بیشتر جمعیت دارد كه هر فرد این روستا از حمایت تمام اهالی در ناملایمات سخت روزگار برخوردار است و به همین دلیل ارتباط بسیار خوب و البته خویشاوندی بین تمامی ساكنان روستا برقرار است.

آنچه بیشتر سیمای روستا را دلنواز و زیباتر كرده، رودی است خروشان به نام تنگی ور كه روستا را دو نیم كرده است و این رود از حدود ۲۰ چشمه در كوه های سربه فلك كشیده اطراف شكل گرفته و به همین دلیل آب رودخانه را گوارا و زلال كرده است كه البته رودخانه پس از طی چند كیلومتر به رود سیروان جاری می ‌شود.

پالنگان یكی از پرجمعیت ترین روستاهای حال و قدیم در استان كردستان به شمار می رود كه در ۴۵ كیلومتری كامیاران و در كنار رودخانه‌ی سیروان قرار دارد. این روستا را می توان برگ سوخته و فراموش شده ‌ای از تاریخ مناطق كردنشین نامید كه به دلیل ظلم پادشاهان و كم لطفی مورخان و نیز نبود تاریخ نگاری به شیوه علمی، مطالب متنوعی در مورد آن یافت نمی‌ شود ولی كهن ‌ترین و معتبرترین اشاره در مورد پلنگان را می ‌توان در شرف نامه اثر امیر شرف خان بدلیسی كه در سال ۱۰۰۵ نگاشته شده، یافت كه پلنگان را جزء حكومت و تحت سیطره حكام كلهر معرفی می كند.


به دلیل وجود چشمه های جوشان و رودخانه همیشه خروشان از چند سال قبل مركز پرورش و عرضه ماهیان سردآبی در پایین این روستا احداث شده و امروز نه تنها پالنگان به دلیل ظرفیت های خاص گردشگری، بلكه در بخش پرورش ماهیان سردابی نیز به یكی از مناطق ویژه در كردستان تبدیل شده و به همین دلیل نیز مكانی برای گردشگری و گذراندن اوقاتی خوش برای مردم این استان به شمار می رود.

هر چند كه اقدامات اولیه برای احداث و مرمت جاده روستای پالنگان صورت گرفته ولی به دلیل شرایط منطقه در اكثر روزهای زمستان و با بارش برف، جاده روستا مسدود می شود ولی در دیگر فصول سال پالنگان مهیای پذیرایی از خیل علاقه مندان و مسافران نوروزی در استان كردستان است.