مشاهیر کبودرآهنگ

ارتفاع متوسط این شهرستان از دریا1675 متر سانت و از طرف شمال به شهرستان خدابنده در زنجان ،از مغرب با شهرستانهای بیجار و قروه كردستان ، ازمشرق با شهرستان رزن و از جنوب با شهرستان همدان همسایه است. این شهرستان به صورت دشت وسیعی است كه بعدا ز همدان از نظر وسعت دومین شهرستان است و از 3 بخش به نامهای شیرین سو ، مركزی و گل تپه و نیز 11 دهستان تشكیل شده است. كوههای بقاطی ،قره داغ ، قلی آباد ،ساری قیه و سوباشی از ارتفاعات عمده این شهرستان به حساب می آید.آب وهوای این شهرستان عموما سرد و خشك است و نسبت به آب و هوای سایر شهرستانهای استان در تابستان گرمترین نقطه و در زمستان سردترین نقطه استان است.از گفته های برخی از مطلعین چنین بر می آید كه كبود رآهنگ قبلا چمنزاری وسیع بوده با آبهای زیرزمینی فراوان كه به وسیله كهریز و قنات آبها را به سطح زمین میرسانده اند و راهنگ نام بزرگترین و پر آب ترین آنها بوده است ، در اطراف این چشمه كبوترهای چاهی زیادی جمع میشدند كه به كبوتر راهنگ معروف بوده اند و بعدها در اثر تكرار به كبودر آهنگ تبدیل شده است .برخی نیز مقایسه لفظ كبودرآهنگ با لفظ كاورنگ كه در زبان تركی محلی گفته میشود ، چنین استدلال می كنند كه فضای چشمه راهنگ بر اثر كثرت كبوترهای چاهی به رنگ كبود گرائیده است و به همین علت ان را گوی رنگ كه همان ترجمه كبودرآهنگ میباشد نیز می نامند.مردم شهرستان كبودرآهنگ اكثرا به گویش تركی و عده كمی هم به زبان فارسی صحبت می كنند و از نژاد سامی و آریایی هستند و اكثریت جمعیت این شهرستان را جمعیت روستایی تشكیل میدهد..از پیشینه دقیق تاریخی كبودر آهنگ اطلاعات زیادی در دست نمی باشد.لیكن قدیمی ترین اثر تاریخی موجود در آن سنگ نوشته مسجد جامع قدیمی كبود راهنگ میباشد كه تاریخ بنای مسجد را به سال 1202 ه.ق بیان می كند.