مشاهیر کرمان
پیش بینی وضع هوا
فرهنگ:
نژاد
تقریباً تمامی مردم شهر کرمان همچون سایر مناطق مرکزی ایران از نژاد آریایی و فارس میباشند.
اما در قرون گذشته در مواردی اقوام مختلفی خصوصاً از اقوام و عشایر ترک آسیای میانه و حتی مغول به مناطقی از استان کرمان کوچ داده شدهاند و همچنین تعدادی از عشایر لر و لک و نیز طوائفی از قوم بلوچ نیز در ادوار گذشته به این استان مهاجرت کردهاند که عمدتاً مگر در موارد معدود، بدلیل معاشرت و اختلاط با افراد بومی در گذر زمان استحاله شده و هویت خود را از دست داده و قابل تشخیص نمیباشند.
زبان و گویش
از آنجا که استان کرمان پهناورترین استان ایران است، بدلیل مهاجرت اقوام مختلفی از جمله ترک، لر، لک و بلوچ به منطقه کرمان در طول تاریخ، تنوع زیادی در لهجه و گویش محلی در شهرستانهای مختلف این استان ایجاد شده و هم اینک گویشها و لهجههای متفاوت و متنوعی در این استان به چشم میخورد اما در شهر کرمان غلبه اصلی با زبان فارسی و لهجه کرمانی میباشد. ناگفته نماند که کرمانیها، بیش از سایر مناطق کشور فارسی صحیح را (که همان فارسی دری باشد) تکلم میکنند.
شاعران پرآوازه
خواجوی کرمانی:شاعر قرن هشتم هجری
افسری کرمانی:میرزا مهدیقلیخان کرمانی ملقب به افسر کرمانی از شاعران و خوشنویسان ایرانی سدهٔ سیزدهم قمری بود. وی در نیمهٔ دوم سدهٔ سیزدهم در کرمان به دنیا آمد.وی در کرمان تحصیل کرد و زبان و ادب و دین و حکمت را در آنجا آموخت. با پیشرفت علمی زیادی که کرد، ناصرالدینشاه او را فراخواند و ستود و به او لقب «افسرالشعراء» داد.افسر دارای دو دیوان شعر بودهاست که نزدیک به هفت هزار بیت شعر داشتهاست. بخشی از آنها تا امروز انتشار یافتهاست. نثر او با اسلوب مقامهنگاری و نثری پرآرایه است.
فوادکرمانی:آقافتح الله قدسی فرزند سلطان علی، متخلص به فواد کرمانی در سال 1227 هجری شمسی در کرمان به دنیا آمد و در سال 1317 هجری شمسی در همان دیار جان به جان آفرین تسلیم کرد.فواد شاعر سبک بازگشت است و همچون دیگر شاعران این سبک، به وفور به تقلید از بزرگان شعر فارسی پرداخته است.
عمادفقیه کرمانی:شاعر قرن هشتم هجری، هم دوره سلسله آل مظفر
ابوحامدکرمانی:شاعر قرن ششم و هفتم هجری
حسین کوهی کرمانی
شاه نعمت الله ولی:
شاه نعمتالله ولی به سال ۷۳۱ هجری قمری متولد و در سال ۸۳۲ (به روایتی ۸۳۴) در ماهان کرمان وفات یافت.او در ۵ سالگی با تصوف و عرفان آشنا شد و پدرش میر عبدالله، او را به مجالس صوفیه میبرد. شهر حلب در آن زمان مرکز مکتب وحدت وجودی ابن عربی بود.
میرزا رضای کرمانیوفات ۱۳۱۴ هـ . ق)
وی فرزند ملا حسین عقدایی و از آزادیخواهان بنام این دیار است که در سال ۱۳۱۳ (هـ . ق)ناصرالدین شاه را در حرم حضرت عبدالعظیم کشت و به سال ۱۳۱۴ در میدان تهران به دار آویخته شد. این ابیات که پس از قتل ناصر الدین شاه سروده شده از اوست:
محب آل رسولم غلام هشت و چهارم
فدای همه ایران رضای شاه شکارم
«رضا » بحکم قضا کشت ناصر الدین را
زکیفر عملش بود، من گناه ندارم
غذاهای محلی
کلمپهٔ گردویی کرمان
کرمان همانند سایر شهرهای ایران، از انواع غذاهای سنتی و با طعمهای متفاوت برخوردار است که برخی از آنها در مناسبتهای ویژه و تعداد بسیاری نیز به شکل عادی در طی سال تهیه میشود. حلیم بادمجان معروف ترین و مهم ترین غذا، و کلمپه و کماچ سهن معروفترین شیرینیهای سنتی استان کرمان است. آش آماج، آش شلغم، آش شولی، آش جو (به طریقه کرمانی)، آش مخلوط، آش کدو، آبگوشت کرمانی، توکی، گندم شیری، کاکل کنف شادانه، قاتق تخمه، قاتق، زیر جوش، کشک گردو، کشک یونجه، سردوش، اشکنه، کشک کدو، کشک سیب، گورماست، سیراب بنه، کله جوش، بزقورم، کشک و بادمجان، نان پز، کاچی، قاتق شیر، برشتو، نان پر، نان چرب و شیرین، خرماست، خرما تخم مرغ و چنگ مال از جمله غذاهای محلی، و کلمپه، کماچ سهن، خرمابریز، شیرینی خانگی پرریز، نان چرخی، مسقطی، حاج بادام، قطاب، سوهان زرند، پفک، رنگینک و برشتو از جمله شیرینیهای سنتی کرمان است.
بز قرمه
چنگ مال خرما
آداب و رسوم مردم کرمان:
مردم استان كرمان هم مانند ساير هموطنان خود سال نو را با آداب و رسوم خاصي آغاز مي كنند.
برخي از اين آداب هنوز در بين مردم مرسوم هستند اما برخي ديگر در طول زمان به فراموشي سپرده شده اند.
خانه تكاني از آداب مرسوم در بين مردم كرمان است ؛ در روزگار قديم قبل از عيد مردم خانه تكاني مي كردند و اگر اتاقها به علت دودزدگي در ايام زمستان سياه شده بود حتما آنها را مجددا كاهگل مي كردند.
مردم براين باور بودند كه اگر اين كار را انجام ندهند تا پايان سال جديد همه چيز در زندگي براي آنها به شكل نامطلوبي اتفاق خواهد افتاد.
آماده كردن لباس نو از ديگر موارد مرسوم شب عيد است به طوري كه در گذشته اگر بزرگترها توانايي خريد لباس نو براي خودشان نداشتند حتما دست كم براي كودكان يك تكه لباس نو مي خريدند.
سهن (sehen) ريختن و پختن كماچ و سمنو از جمله آداب قديمي و مراسم خاص مردم استان كرمان قبل از ايام عيد است.
براي اين كار گندم را دو سه روز در آب خيس مي كردند و سپس آب را خالي كرده يك شب آن را در قابلمه در بسته قرار مي دادند تا جوانه بزند سپس جوانه ها را داخل يك سبد يا كيسه قرار مي دادند و هر روز آن را خيس مي كردند تا جوانه ها كاملا در هم فرو روند، سپس جوانه هاي در هم تنيده شده را خشك و آرد مي كردند و از آن نوعي كماچ به نام "كماچ سهن " و "سمنو" مي پختند.
خيرات كردن شيريني ، غذا و ميوه بر مزار مردگان در روز پنجشنبه آخر سال كه به آن عيد مرده ها مي گويند از ديگر آيين هاي قديمي نوروز در استان كرمان است .
مردم استان كرمان از قديم به هنگام تحويل سال سفره پهن مي كردند و هر چه در منزل داشتند از كماچ ، نان و سبزي گرفته تا شيريني و آجيل و تخم مرغ رنگ شده بر سر سفره قرار مي دادند و بر اين باور بودند كه به هنگام تحويل سال تخم مرغ رنگي روي آينه تكان مي خورد.
در گذشته در برخي از نقاط استان كرمان مردم باور داشتند كه زمان تحويل سال تمام آب هاي جاري براي يك لحظه مي ايستند و اصطلاحا به آن "خواب آب " مي گفتند.
كارشناس مردم شناسي سازمان ميراث فرهنگي؛ صنايع دستي و گردشگري استان كرمان روز سه شنبه به خبرنگار ايرنا گفت: در برخي از شهرستانها مانند سيرجان موقع تحويل سال اقدام به رشته بري و پختن آش با آن مي كنند و باور دارند كه با اين كار سررشته زندگي تا آخر سال به دستشان خواهد بود.
فاطمه رضاپور خواندن قرآن سر سفره هفت سين را از آداب فرامونش نشدني مردم استان ذكر كرد و گفت : در قديم كساني كه با سواد و يا در اصطلاح عاميانه ملا بودند هنگام تحويل سال قرآن مي خواندند و سكه اي به عنوان بركت به بقيه مي دادند.
وي گفت : در بعضي از مناطق استان كرمان دعاي مخصوص تحويل سال را با زعفران و گلاب بر بدنه يك كاسه چيني مي نويسند سپس از آن شربت درست مي كنند و براي سلامتي اعضاي خانواده در طول سال همگي از آن مي نوشند.
اين كارشناس مردم شناسي گفت : در ديد و بازديدهاي عيد مردم اين استان سعي مي كنند ابتدا به ديدن خانواده هاي عزادار و كساني كه به تازگي عزيزي را از دست داده اند بروند.
او اضافه كرد: اگر از زمان عزاداري اين خانواده ها مدت زيادي گذشته باشد اقدام به عوض كردن لباس هاي مشكي افراد خانواده به وسيله لباسهاي اهدايي خود مي كنند.
رضاپور عيد ديدني كوچكترها از بزرگان فاميل و هديه دادن بزرگان به بچه ها را از ديگر آداب مرسوم عيد نوروز در استان كرمان برشمرد.
وي افزود: در برخي شهرستانها از جمله شهربابك ، سيرجان و بم مردم شنبه اول سال به گردش و تفريح مي روند و اقدام به پختن آش مي كنند.
وي اضافه كرد: بسياري از مردم كرمان قبل از عيد به تعداد افراد خانواده و بعضي ديگر يك ظرف سبزه درست مي كنند.
اين مردم شناس افزود: در قديم مردم روز قبل از عيد تكه اي سبزه از باغها يا بيابانها مي آوردند وآن را با گل بالاي سر در منزلشان مي چسباندند و بر اين باور بودند كه براي شگون و خوش يمني روز اول سال چشمشان به سبزه بيفتد.
وي گفت : در روز 13 فروردين نيز سبزه ها را به خارج از خانه مي برند و براي رفع بلا در آب روان يا سر چهار كوچه مي ريزند.
او افزود: مردم استان كرمان از قديم روز 13 فروردين را نحس مي شمردند و براي رفع نحوست آن به دامان كوه و دشت پناه مي بردند.
بگفته وي عده اي حتي تا 13 فروردين به مسافرت نمي رفتند و باور داشتند كه سيزده گير مي شوند.
رضاپور بيان كرد: در حال حاضر اين باورها بسيار كمرنگ شده و مردم ديگر بسياري از آنها را از دست داده اند.
وي اظهار داشت : در قديم مردم كرمان سالي يك بار پلو مي خوردند و به همين دليل آن يك بار را به شب عيد اختصاص مي دادند.
او اضافه كرد: آنها عقيده داشتند هر كس شب عيد بايد حتما در منزل خودش بسر ببرد و بر اين باور بودند كه اگر در موقع سال تحويل در خانه خودشان نباشند تا آخر سال مرتبا اين طرف و آن طرف خواهند بود.
رضاپور گره زدن سبزه را از آيين هاي سنتي مردم استان كرمان ذكر كرد و گفت : برخ
نژاد
تقریباً تمامی مردم شهر کرمان همچون سایر مناطق مرکزی ایران از نژاد آریایی و فارس میباشند.
اما در قرون گذشته در مواردی اقوام مختلفی خصوصاً از اقوام و عشایر ترک آسیای میانه و حتی مغول به مناطقی از استان کرمان کوچ داده شدهاند و همچنین تعدادی از عشایر لر و لک و نیز طوائفی از قوم بلوچ نیز در ادوار گذشته به این استان مهاجرت کردهاند که عمدتاً مگر در موارد معدود، بدلیل معاشرت و اختلاط با افراد بومی در گذر زمان استحاله شده و هویت خود را از دست داده و قابل تشخیص نمیباشند.
زبان و گویش
از آنجا که استان کرمان پهناورترین استان ایران است، بدلیل مهاجرت اقوام مختلفی از جمله ترک، لر، لک و بلوچ به منطقه کرمان در طول تاریخ، تنوع زیادی در لهجه و گویش محلی در شهرستانهای مختلف این استان ایجاد شده و هم اینک گویشها و لهجههای متفاوت و متنوعی در این استان به چشم میخورد اما در شهر کرمان غلبه اصلی با زبان فارسی و لهجه کرمانی میباشد. ناگفته نماند که کرمانیها، بیش از سایر مناطق کشور فارسی صحیح را (که همان فارسی دری باشد) تکلم میکنند.
شاعران پرآوازه
خواجوی کرمانی:شاعر قرن هشتم هجری
افسری کرمانی:میرزا مهدیقلیخان کرمانی ملقب به افسر کرمانی از شاعران و خوشنویسان ایرانی سدهٔ سیزدهم قمری بود. وی در نیمهٔ دوم سدهٔ سیزدهم در کرمان به دنیا آمد.وی در کرمان تحصیل کرد و زبان و ادب و دین و حکمت را در آنجا آموخت. با پیشرفت علمی زیادی که کرد، ناصرالدینشاه او را فراخواند و ستود و به او لقب «افسرالشعراء» داد.افسر دارای دو دیوان شعر بودهاست که نزدیک به هفت هزار بیت شعر داشتهاست. بخشی از آنها تا امروز انتشار یافتهاست. نثر او با اسلوب مقامهنگاری و نثری پرآرایه است.
فوادکرمانی:آقافتح الله قدسی فرزند سلطان علی، متخلص به فواد کرمانی در سال 1227 هجری شمسی در کرمان به دنیا آمد و در سال 1317 هجری شمسی در همان دیار جان به جان آفرین تسلیم کرد.فواد شاعر سبک بازگشت است و همچون دیگر شاعران این سبک، به وفور به تقلید از بزرگان شعر فارسی پرداخته است.
عمادفقیه کرمانی:شاعر قرن هشتم هجری، هم دوره سلسله آل مظفر
ابوحامدکرمانی:شاعر قرن ششم و هفتم هجری
حسین کوهی کرمانی
شاه نعمت الله ولی:
شاه نعمتالله ولی به سال ۷۳۱ هجری قمری متولد و در سال ۸۳۲ (به روایتی ۸۳۴) در ماهان کرمان وفات یافت.او در ۵ سالگی با تصوف و عرفان آشنا شد و پدرش میر عبدالله، او را به مجالس صوفیه میبرد. شهر حلب در آن زمان مرکز مکتب وحدت وجودی ابن عربی بود.
میرزا رضای کرمانیوفات ۱۳۱۴ هـ . ق)
وی فرزند ملا حسین عقدایی و از آزادیخواهان بنام این دیار است که در سال ۱۳۱۳ (هـ . ق)ناصرالدین شاه را در حرم حضرت عبدالعظیم کشت و به سال ۱۳۱۴ در میدان تهران به دار آویخته شد. این ابیات که پس از قتل ناصر الدین شاه سروده شده از اوست:
محب آل رسولم غلام هشت و چهارم
فدای همه ایران رضای شاه شکارم
«رضا » بحکم قضا کشت ناصر الدین را
زکیفر عملش بود، من گناه ندارم
غذاهای محلی
کلمپهٔ گردویی کرمان
کرمان همانند سایر شهرهای ایران، از انواع غذاهای سنتی و با طعمهای متفاوت برخوردار است که برخی از آنها در مناسبتهای ویژه و تعداد بسیاری نیز به شکل عادی در طی سال تهیه میشود. حلیم بادمجان معروف ترین و مهم ترین غذا، و کلمپه و کماچ سهن معروفترین شیرینیهای سنتی استان کرمان است. آش آماج، آش شلغم، آش شولی، آش جو (به طریقه کرمانی)، آش مخلوط، آش کدو، آبگوشت کرمانی، توکی، گندم شیری، کاکل کنف شادانه، قاتق تخمه، قاتق، زیر جوش، کشک گردو، کشک یونجه، سردوش، اشکنه، کشک کدو، کشک سیب، گورماست، سیراب بنه، کله جوش، بزقورم، کشک و بادمجان، نان پز، کاچی، قاتق شیر، برشتو، نان پر، نان چرب و شیرین، خرماست، خرما تخم مرغ و چنگ مال از جمله غذاهای محلی، و کلمپه، کماچ سهن، خرمابریز، شیرینی خانگی پرریز، نان چرخی، مسقطی، حاج بادام، قطاب، سوهان زرند، پفک، رنگینک و برشتو از جمله شیرینیهای سنتی کرمان است.
بز قرمه
چنگ مال خرما
آداب و رسوم مردم کرمان:
مردم استان كرمان هم مانند ساير هموطنان خود سال نو را با آداب و رسوم خاصي آغاز مي كنند.
برخي از اين آداب هنوز در بين مردم مرسوم هستند اما برخي ديگر در طول زمان به فراموشي سپرده شده اند.
خانه تكاني از آداب مرسوم در بين مردم كرمان است ؛ در روزگار قديم قبل از عيد مردم خانه تكاني مي كردند و اگر اتاقها به علت دودزدگي در ايام زمستان سياه شده بود حتما آنها را مجددا كاهگل مي كردند.
مردم براين باور بودند كه اگر اين كار را انجام ندهند تا پايان سال جديد همه چيز در زندگي براي آنها به شكل نامطلوبي اتفاق خواهد افتاد.
آماده كردن لباس نو از ديگر موارد مرسوم شب عيد است به طوري كه در گذشته اگر بزرگترها توانايي خريد لباس نو براي خودشان نداشتند حتما دست كم براي كودكان يك تكه لباس نو مي خريدند.
سهن (sehen) ريختن و پختن كماچ و سمنو از جمله آداب قديمي و مراسم خاص مردم استان كرمان قبل از ايام عيد است.
براي اين كار گندم را دو سه روز در آب خيس مي كردند و سپس آب را خالي كرده يك شب آن را در قابلمه در بسته قرار مي دادند تا جوانه بزند سپس جوانه ها را داخل يك سبد يا كيسه قرار مي دادند و هر روز آن را خيس مي كردند تا جوانه ها كاملا در هم فرو روند، سپس جوانه هاي در هم تنيده شده را خشك و آرد مي كردند و از آن نوعي كماچ به نام "كماچ سهن " و "سمنو" مي پختند.
خيرات كردن شيريني ، غذا و ميوه بر مزار مردگان در روز پنجشنبه آخر سال كه به آن عيد مرده ها مي گويند از ديگر آيين هاي قديمي نوروز در استان كرمان است .
مردم استان كرمان از قديم به هنگام تحويل سال سفره پهن مي كردند و هر چه در منزل داشتند از كماچ ، نان و سبزي گرفته تا شيريني و آجيل و تخم مرغ رنگ شده بر سر سفره قرار مي دادند و بر اين باور بودند كه به هنگام تحويل سال تخم مرغ رنگي روي آينه تكان مي خورد.
در گذشته در برخي از نقاط استان كرمان مردم باور داشتند كه زمان تحويل سال تمام آب هاي جاري براي يك لحظه مي ايستند و اصطلاحا به آن "خواب آب " مي گفتند.
كارشناس مردم شناسي سازمان ميراث فرهنگي؛ صنايع دستي و گردشگري استان كرمان روز سه شنبه به خبرنگار ايرنا گفت: در برخي از شهرستانها مانند سيرجان موقع تحويل سال اقدام به رشته بري و پختن آش با آن مي كنند و باور دارند كه با اين كار سررشته زندگي تا آخر سال به دستشان خواهد بود.
فاطمه رضاپور خواندن قرآن سر سفره هفت سين را از آداب فرامونش نشدني مردم استان ذكر كرد و گفت : در قديم كساني كه با سواد و يا در اصطلاح عاميانه ملا بودند هنگام تحويل سال قرآن مي خواندند و سكه اي به عنوان بركت به بقيه مي دادند.
وي گفت : در بعضي از مناطق استان كرمان دعاي مخصوص تحويل سال را با زعفران و گلاب بر بدنه يك كاسه چيني مي نويسند سپس از آن شربت درست مي كنند و براي سلامتي اعضاي خانواده در طول سال همگي از آن مي نوشند.
اين كارشناس مردم شناسي گفت : در ديد و بازديدهاي عيد مردم اين استان سعي مي كنند ابتدا به ديدن خانواده هاي عزادار و كساني كه به تازگي عزيزي را از دست داده اند بروند.
او اضافه كرد: اگر از زمان عزاداري اين خانواده ها مدت زيادي گذشته باشد اقدام به عوض كردن لباس هاي مشكي افراد خانواده به وسيله لباسهاي اهدايي خود مي كنند.
رضاپور عيد ديدني كوچكترها از بزرگان فاميل و هديه دادن بزرگان به بچه ها را از ديگر آداب مرسوم عيد نوروز در استان كرمان برشمرد.
وي افزود: در برخي شهرستانها از جمله شهربابك ، سيرجان و بم مردم شنبه اول سال به گردش و تفريح مي روند و اقدام به پختن آش مي كنند.
وي اضافه كرد: بسياري از مردم كرمان قبل از عيد به تعداد افراد خانواده و بعضي ديگر يك ظرف سبزه درست مي كنند.
اين مردم شناس افزود: در قديم مردم روز قبل از عيد تكه اي سبزه از باغها يا بيابانها مي آوردند وآن را با گل بالاي سر در منزلشان مي چسباندند و بر اين باور بودند كه براي شگون و خوش يمني روز اول سال چشمشان به سبزه بيفتد.
وي گفت : در روز 13 فروردين نيز سبزه ها را به خارج از خانه مي برند و براي رفع بلا در آب روان يا سر چهار كوچه مي ريزند.
او افزود: مردم استان كرمان از قديم روز 13 فروردين را نحس مي شمردند و براي رفع نحوست آن به دامان كوه و دشت پناه مي بردند.
بگفته وي عده اي حتي تا 13 فروردين به مسافرت نمي رفتند و باور داشتند كه سيزده گير مي شوند.
رضاپور بيان كرد: در حال حاضر اين باورها بسيار كمرنگ شده و مردم ديگر بسياري از آنها را از دست داده اند.
وي اظهار داشت : در قديم مردم كرمان سالي يك بار پلو مي خوردند و به همين دليل آن يك بار را به شب عيد اختصاص مي دادند.
او اضافه كرد: آنها عقيده داشتند هر كس شب عيد بايد حتما در منزل خودش بسر ببرد و بر اين باور بودند كه اگر در موقع سال تحويل در خانه خودشان نباشند تا آخر سال مرتبا اين طرف و آن طرف خواهند بود.
رضاپور گره زدن سبزه را از آيين هاي سنتي مردم استان كرمان ذكر كرد و گفت : برخ
جهث مشارکت در تکمیل بانک اطلاعاتی شهر کرمان عضو سایت شوید
این کار جهت اطمینان از صحت اطلاعات وارد شده میباشد.
اطلاعات دیگر از کرمان
اطلاعات عمومی استان کرمان
اطلاعات عمومی سایر نقاط ایران
آخرین ویرایش مختصات توسط: افسانه جوون777